Gökkuşağının altından geçerken...

Gökkuşağının altından geçerken...

15 Kasım 2012 Perşembe

EYLÜL’ÜN GELİŞİ


EYLÜL’ÜN GELİŞİ
9 Eylül 2012 BirGün Pazar Eki

Eylül ayı, 1 Eylül’ün denk geldiği Cumartesi günü, ferah başladı. İlkbahar’dan kalma bir hava vardı sanki. Elmadağ caddesi, büyülüydü. Yayını beklerken bir kafede oturdum ve ağaçlıklı caddeyi seyretmek huzur verdi. Aslında sabah çok ağlayarak başlamıştım güne. Sezen’den Hayır adlı şarkının etkisiydi herhalde… Ama Harbiye’ye vardığımda bir huzur kapladı içimi. Sebepsiz bir huzur… Radyoda, Mike and The Mechanics çalarak, çok iyi bir seçim yaptığımı fark ettim. Şarkıları, çocukluğumu etkilemiş, hem hüzün hem pozitif enerji veren, kaliteli pop rock. Sözleri de sosyolojik, felsefik ve ileriye bakan türden. Asla karanlık değil… Eylül, umutlarla başladı ya da başlamalı. Başka türlü ayakta nasıl durabilir insan?

Yoğun bir hafta oluyor. 5 Eylül Çarşamba akşamı Açıkhava’da Sezen Aksu konserine gittim. İzlediğim ilk Sezen Aksu konseriydi. Gündemdeki karanlık yüzünden elbette, konser kasvetli başladı ama sonra öyle bir sardı ki şarkılar ve Sezen’in enerjisi, ruhumun dört bir yanını…. Konserden çıktığımda, epeyce sarmıştım yaralarımı… Sanki ruhsal bir yoldaştı seslenen… Terapistimiz oldu Sezen o gece… Kendi kalbindekileri ucundan kıyısından dökerken, hayata şarkı yazarak tutunduğunu anlatırken, manevi bir güç verdi, bu çok barizdi…

8 Eylül RCHP yayını yapıp oradan doğruca Santral İstanbul’a gitmeyi umuyorum, RHCP’yi sahnede izlemek için. Bu yazı yayınlandığında, umarım ki konseri izlemiş olurum. Yazıyı önceden gönderdiğimiz için, konser heyecanındayım henüz. RHCP’nin sahnesinin müthiş olduğunu ve hatta en temel başarılarının bu olduğunu , koyu RHCP fanları bilir. Son üç albümlerinde zaten daha melodik bir tarza yönelip, şöhretlerini daha da globalleştirdiler. Rap, punk ve en önemlisi funk ağırlıklı müzikleri, melodiye evrildi.

Yelken yapılabilecek havaların son demleri mi derseniz, İstanbul bu, hiç belli olmuyor. Kasım ayında başladığımı düşünürsek.. Epeyce ara verdim gibi oldu ama elbette ki devam edecek.

Sezen Aksu konserine dönersek, en sevdiğim şarkısı “Haydi Gel Benimle Ol” u söyledi ya, daha ne isterim... “Unuttun mu Beni” nin demo haline bayılıyorum… Tam doğru olmasa da, kabaca bir şarkı listesi yazdım konserde . Bazilari Medley olarak kısa geçildi (sonlardaki şarkılar). Seyirciye selam verirken, Arkadaş’ı söylemeleri , harika bir sürprizdi.
       Birinci Yarı :
  1. Gulumse
    2. Tanrının gözyaşları
    3. El gibi
    4. Erkek guzeli
    5. Şinanay
    6. Gidiyorum
    7. Değer mi?
    8. Dedikodu
    9. Geri dön
    10. Adı bende saklı
    11. Kahpe Kader
    İkinci yari
    1. Son sardunyalar
    2. Yaz
    3. Hadi bakalim
    4. Seni İstiyorum
    5. Vay
    6. Ünzile
    7. Ne kavgam bitti ne sevdam
    1. Kaybolan Yıllar
      9. Hata
      10.biliyorsun
      11. Sen Aglama
      12. Geri dön
      13. Beni Unutma
      14. Haydi gel benimle ol
      15. Unuttun mu beni
      16. Arkadaş (orkestrayla kapanış selamı verirken )

Hayatında en az bir Sezen konserine şahit olmalı insan… En az…

Ece Dorsay

ecedorsay@yahoo.com



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder